İÇ SESİMDEM / RAFTİNG : BEN-BİZ EVRİMİ

Hayatta başarıya, çalışmaya dair pek çok eser okuduk, pek çok nasihat dinledik, pek çok defalar planlar hazırlayıp beğenmeyip bozduk ve tekrar programlar yaptık. Bütün bu koşturmacanın içinde kaybettiğimiz kendimizi bulmaya çalıştık; çoğu zaman da tekrar tanımlamaya çabaladık. Bu yüzyıla herkesin farklı bir isim bulmaya çalıştığı gerçeği içinde digitalleşen toplum olmaya doğru koşar adım gidip kendimizi bu çarkın arasında bulduğumuz handikapına da direnemedik. Vesselam her şey olmaya çabalayıp didinip aslında bir şey bile olamayıp, herkese ulaşalım derken kendimizi veya en yakınımızdakini bile kaybetmeye koşar adım gittik/gidiyoruz. Biz de biraz nefes alalım dedik ve Antalya Köprülü kanyona doğru raftinge doğru yol hikayemize Göldosk’la başladık..

Son çıkan ve suya direnebilen digital aletleri saymazsak, suyun damlasının bile makinaları bozduğu gerçeği ile (Ahmet Çaydere abi hariç) hepimiz elimizdeki teknolojik aletleri bırakarak günü sadece kendimize ve yaşadığımız ana odaklanarak geçirebildik. Fotoğraf çekmek bir yana sosyal medya sayesinde bir türlü kendimizle ve ortamla baş başa kalamadığımızı düşünürsek eğer bu bir nimetti. Kendimizi suyun gücüne teslim ettik bu defa. Botlarımız suyun kaldırma gücüne, bizler suyun arındırma gücüne teslim olduk. Mesafe bize yabancı değildi. Nerden araştırırsanız araştırın, Antalya Beşkonak- Köprülü Kanyonuna baktığınızda size zaten süresini ve mesafesini hesaplayan araçlar bulabilirsiniz. Biz hesaplamadık tabi ki. Göldosk nasılsa düşünmüştür hesaplamıştır dedik biraz kolaycılığa kaçtık :) Konusunun uzmanı gruplarla gezmenin avantajı zaten rezervasyonlarla başlıyor. Sizin yerinize organize eden, onca insanı bir araya getiren, yiyeceğiniz yemeğe kadar düşünen bir Göldosk’un olması cesaret vermenin ötesinde size güven de veriyor. Diğer gezilere nispeten biraz daha vakit alan bir yolculuktan sonra nihai noktamıza vardık. Çoğu kişinin ilk defa yaşayacağı bu zevki hiçbir şeyin gölgelemesine izin vermeye kimsenin niyeti yoktu. Hep yürüdük dağı taşı bu defa da biraz yüzelim dedik. Kıyafetlerimizi giydikten sonra 10 ar kişilik gruplar halinde botlarımıza bindik. Her botun görevlisi sizi yönlendirmekle mesul. Kuru binmenin mümkün olup kuru inmenin mümkün olmadığı bir yolculuk başladı.

Sadece yetişkinler değil grubun minikleri de vardı. Islandılar ama şikayet etmediler hiç.. Onlar bence bir alkışı hakkettiler çoktan. Suyun soğukluğu hakkında bahsetmeyeyim, hayal gücünüze bırakayım o kısmı :) Sudan klima deyip mutlu olmaya çalıştık hepimiz :) Tam 2,5 saat süren bir yolculuk başladı kanyonda. Bilek gücüne dayanan bir yolculuk. Ayrıca botta dengede durma ve dikkat yolculuğu. Ama en önemlisi grup olma bilinciyle yapılan bir yolculuk. Herkesin birbirine bazen kürekle bazen sözlü motivasyonla destek olduğu harika bir süreçti. Biraz hayatın içine döndük bununla. Yalnızlaşan ve kimseye muhtaç değiliz çağrılarıyla her yerde beynimizin yıkandığı ve egolarımızın bireysel olarak şişirildiği platformlardan BİZ olma bilincine döndük. Birbirimize ihtiyaç duymanın zayıflık olmadığını, kuvvetimizi arttırmak olduğu bilincine.. İnsana giden bütün yolları tıkayarak birileri daha çok zengin olsun diye yönlendirildiğimiz digital kabustan biran uyanır gibi olduk soğuk sularda.. Kafamızı küçücük ekranlardan kaldırıp kayalara baktık, dağlara baktık, ormanın yeşiliyle boyandık. Düşmeyelim diye birbirimizi tuttuk, yorulmasınlar diye fazladan kürek çekti;, üşüyene, acıkana, yorulana, korkana az kaldı dayan dedik. 2,5 saatlik yola BEN diye başladık, aynı yoldan BİZ diyerek döndük; diğerimizin yerine kendimizi koyarak aslında kendimiz olmaya yol aldık.

Dönüş yolunda tadı damağımızda kaldı dedik. Ozaman Yaka kanyonunun soğuk sularında hasret giderelim buyrun dediler. Yılda sadece kısa bir süre görülebilen Yaka kanyonu doğa harikasını kaçırmayalım. Göldosk’la BİZ olmaya SİZ de gelin.

Göldosk’la özümüze yolculuğa devam…

ZEYNEP KILIÇOĞLU